Z biegiem lat, coraz częściej zostaje poruszany temat bezsenności i innych problemów ze snem. Czy ma to jednak jakieś uzasadnienie? Tak naprawdę ilu z nas boryka się z tymi samymi schorzeniami?

Jak często występuje problem bezsenności?
Zapoznajmy się, z jedną z najczęstszych z chorób związanych ze snem – bezsennością (inaczej insomnią). Badanie przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia WHO, dowodzi, iż dotyka ona niemal jedną trzecią populacji, a sama organizacja zalicza ją do chorób cywilizacyjnych stanowiących poważny problem życia publicznego.
Skupiając uwagę na Polsce, dr Michał Skalski, kierownik Poradni Leczenia Zaburzeń Snu Kliniki Psychiatrycznej Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, twierdzi, że ok. 30% Polaków cierpi na insomnię, a 25% obywateli poniżej 25 roku życia choruje na przewlekłą bezsenność. Co ciekawe, z eksperymentu przeprowadzonego na wyższych uczelniach warszawskich wynikło, iż zaburzenia snu występują znacznie częściej u kobiet i znacznie pogarszają się z wiekiem u obu płci.

Jakie są objawy i co powoduje tą chorobę?
Bezsenność jest schorzeniem najczęściej określającym:
- Trudność w zasypianiu
- Lekki lub całkowity brak snu
- Nieustanne wybudzanie się w ciągu nocy
- Wczesne budzenie się i trudności z ponownym zaśnięciem
- Nieregenerujący sen
Dodatkowo, dzieli się ona na bezsenność przygodną (trwa kilka dni), bezsenność krótkotrwałą (czas trwania nie przekracza 4 tygodni) i bezsenność przewlekłą (trwająca powyżej miesiąca). Dwie pierwsze mogą być spowodowane stresem i innymi silnymi emocjami lub chorobami somatycznymi np. infekcjami. Insomnia przewlekła wiąże się cięższymi czynnikami, najczęściej z chorobami psychicznymi – takimi jak depresja, zaburzenia lękowe i uzależnienia, ale może też być skutkiem innych, przewlekłych chorób somatycznych.
Jak poradzić sobie z bezsennością?
Przejdźmy więc do sposobów pokonania tego schorzenia. Najbardziej podstawową i najpopularniejszą formą leczenia bezsenności jest terapia poznawczo-behawioralna. Jej celem jest usunięcie zachowań utrwalających chorobę i zastąpienie ich technikami poznawczo-behawioralnymi (np. skrócenie czasu snu, kontrola bodźców, prawidłowa higiena snu). Natomiast leczenia farmakologiczne jest o wiele bardziej zróżnicowane.
Dzieli się ono na następujące podgrupy:
- Leki stosowane w przypadku bezsenności przygodnej i krótkotrwałej:
- Leki stosowane w przypadku bezsenności przewlekłej:
- Leki przeciwdepresyjne – doksepina, mianseryna, mirtazapina, trazodon
- Leki przeciwpsychotyczne – chlorprotyksen, kwetiapina, lewomepromazyna, olanzapina, promazyna i prometazyna
Pamiętajmy jednak, że w przypadku podejrzenia u siebie insomnii lub innego schorzenia zakłócającego nasz sen, powinniśmy skonsultować się z lekarzem i zastosować do jego poleceń.
Źródła: